کرونا؛ سرکشِ مهار شدنی

کرونا ویروس جدید همچون حیوانی وحشی حیات انسان ها را به خطر انداخته است. این ویروس وحشی می تازدو جهان را زیر سمهای ناپیدای خود له می‌کند.
افسار این ویروس در دست تک تک افراد جامعه است و یک فرد یا گروه به تنهایی توانایی مهار آن را نخواهند داشت.
آینده پژوهان علوم مختلف به ویژه علم پزشکی هیچگاه تصور این را نمی کردند که ویروسی در سال ۲۰۲۰ پیدا شود که اینگونه دنیای پزشکی را با چالش مواجه کند. این ویروس در چند جبهه کادر درمان و پزشکی دنیا را درگیر خود کرده است. پیشگیری موقت، درمانی که هنوز وجود ندارد، مراقبت از مبتلایان و تولید دارو و واکسن.
این ویروس سرکش همچون گله وحشی اسبی که هرچقدر دنبال آن بدوی بیشتر رم می کند و امکان مهارش سخت تر می شود در جامعه پراکنده شده است. کرونا ویروس افسار گسیخته تنها در حال حاضر یک راه مهار و پیشگیری دارد و آن نیز جلوگیری از انتقال آن است.
شعار در خانه بمانید هم کم کم اثر خودش را از دست داده است چون: نه دولت توان جبران خسارات در خانه ماندن را دارد و نه مردم پشتوانه تعطیلی چند ماه کار و کاسبی خود را دارند. تنها راه مهار این ویروس رعایت فاصله های اجتماعی و اصول بهداشتی مربوط به آن است .
با وجود اینکه همواره اخبار تولید و توزیع ماسک و مواد ضد عفونی و .. را می شنویم اما تهیه و تامین این اقلام هنوز یک معضل بزرگ است. اگر نظارت بر توزیع این اقلام به درستی انجام نشود وضعیت از این که هست بد تر خواهد شد. حالا که کادر درمان جان خود را برای مراقبت از مبتلایان کف دست گذاشته‌اند و تلاش شبانه روزی دارند با تصمیمات غلطی همچون ثبت نام سیم کارت برای یک میلیون وام و… زحمات آنها را هدر ندهیم و تلایشهایشان را بی نتیجه نگذاریم.