ابقای بازوند بهتر از انتصاب یک گزینه ضعیف است

ماراتن تغییر استاندار در کرمانشاه به مرحله بسیار عجیبی رسیده است. از آن اسامی نام آشنا و صاحب کارنامه روزهای اول، حال به طرح اسامی گمنامی رسیده‌ایم که نه تنها رد و نشان قابل استنادی از کارنامه آن ها در رسانه های رسمی موجود نیست بلکه با پرس و جو هم نمی توان به یک بیلان از سوابق آن ها دست یافت.
این اسامی گمنام که مطرح می‌شوند، به مثابه هندوانه های دربسته‌ای هستند که اغلب افراد از ویژگی ها و توانمندی های آن ها بی خبرند و در این شرایط کمتر ناظر مستقلی پیدا می شود که تضمینی بابت کارآمدی و توانمندی آن ها ارایه دهد. شاید عقل حکم کند این افراد ابتدا در یک پست مدیرکلی آزمایش شوند و بعد از اثبات توانمندی‌ها، در جایگاه مهمی مانند مدیریت ارشد استان به کار گرفته شوند.
و افسوس برای چهره های قابل اعتناو صاحب کارنامه ای که با وجود اصرارها، از حضور در این ماراتن هراس انگیز امتناع کردند و یا مدیران دارای کارنامه و جایگاهی که با سوداهای مختلف کنار زده شدند.
بی تعارف بگوییم؛ تجربه این سال ها ثابت کرده است اداره استان مهم و استراتژیکی مانند کرمانشاه با آن همه گرفتاری ها و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و … در توان هر کسی نیست. اگر دولت می تواند بر سر انتخاب یک استاندار قوی، توانمند و صاحب کارنامه مشخص، با نمایندگان و گروه های حامی دولت به اجماع برسد، در انتصاب این فرد لحظه ای درنگ نکند، و الا عقل حکم می کند در این شرایط بازوند را در سمت خود ابقاء کند. زیرا کرمانشاه توان و فرصتی برای حضور توریستی استانداران ناتوان و ناکارآمد ندارد.
مطمئنا با تغییر دولت وزرای جدید نیازمند بازنگری در مدیریت حوزه‌های تخصصی خود در استانها هستند و این نیازمند هماهنگی و چینش تیم مدیریت جدید در استان است. هر چند تغییر و جابجایی در مدیران تخصصی و غیر وابسته به جریان‌های سیاسی تنها در همان حوزه‌ها اتفاق می افتند اما همان حوزه ها در استان کرمانشاه مدیرانی دارد که بیش از ۴ سال و ۵ سال از عمر مدیریتی‌شان می گذرد.
ادارات راه و شهرسازی، کار و رفاه اجتماعی، آموزش و پرورش، نفت و گاز، دانشگاه علوم پزشکی، ورزش و جوانان، صنعت و معدن و … حوزه‌هایی هستند که فصل تغییر آنها فرا رسید است.