کرونا و سُرنایی که از سرگشادش می‌زنند

یادداشت: عبدالله مرادی

ستاد مقابله با ویروس کرونا پس از ۹ ماه آزمایش و خطا نتوانسته است در زمان مناسب تصمیمات متناسب با مکان و زمان درستی برای عدم شیوع و جلوگیری از همه‌گیری این ویروس بگیرد.
آمارهای رسمی خبر از بستری شدن نزدیک به یک هزار بیمار را می دهد. روزانه بین ۱۰ تا ۱۵ نفر طبق آمار رسمی به خاطر ابتلا به ویروس کووید ۱۹کشته می شود.
شخصی در شب تاریکی زیر چراغ کوچه دنبال سکه گم شده‌اش می‌گشت. دوستش به کمک او آمد و پس از چند دقیقه گشتن از او پرسید:سکه را کجا گم کردی. گفت: آن طرف کوچه ولی چون تاریک بود گفتم بیایم اینجا دنبالش بگردم.
داستان این روزهای ستاد مقابله با کرونا هم همین شده است. با علم به اینکه می دانند شیوع این ویروس از کجا آب می خورد اما سنبه مصوبات شان فقط روی برخی موضوعات پر زور است.
تالار های مراسم عروسی و عزا همچنان فعالیت می‌کنند، قلیان سراها و باشگاه ها، جلسات، پر پروپیمان ادارات به ویژه استانداری که می‌توانند پر خطر ترین مکان ها باشند فعالاند اما مغازه های طلافروشی و صنوفی که روزی ده نفر هم مشتری ندارند باید تعطیل شوند.
فکر نمی‌کنید چند برابر شدن آمار مبتلایان رسمی نسبت به شهریور نتیجه بازگشایی و حضور دانش آموزان و تجمعات دیگر است.
چه انتظاری از کسبه داریدکه با این وضعیت اقتصادی دست از کار بکشند؟! در قبال همکاری، تعطیلی و کسادی که داشتند چه امکانات و همکاری دولتی با آنها داشتید؟ آیا دولت حاضر شد از مالیات یک روز خود بگذرد؟ خبر امهال تسهیلات به مدت سه ماه هم تنها باعث تجمیع اقساط و پرداخت جریمه شد.
تسهیلاتی به نام کرونا به اصناف و مشاغل پرداخت شد که مطمئناً همچون تسهیلات پرداختی دیگر انحرافی های زیادی دارد و حق به حقدار نرسیده است.
مغازه‌هاو صنوف را با حکم این که مجوز دارند تعطیل می کنید اما جگرکی، فلافلی، دستفروش و روز بازارها و رسنورانهایی را که مجوز ندارند را نمی‌توانید تعطیل کنید.
خلاصه اینکه مصوبات این ستاد نیاز به بازنگری دارد، بدون کار کارشناسی و گرفتن نظرات تمام اقشار جامعه نمی شود چنین کارهایی را با زور گفتن به عده ای پیش‌برد.
کادر درمان دیگر نمی‌تواند جوابگوی این حجم بیمار باشد.نه زیر ساخت و تخت آی سی یو دارد نه توانی برای کاردرمانی مانده است که بخش زیادی از پرسنل‌اش به واسطه همین تلاش ها به کرونا مبتلا شده است.
این سرنایی که در آن می دمید صدایی ندارد. چون از سر گشادش می نوازید. اگر نمی توانید بنوازید یا به کس دیگری بسپارید که بنوازد یا یاد بگیرید که چگونه با جامعه رفتار کنید تا بتوانید به نتیجه مطلوب برسید.