عبدالله مرادی- گروه اجتماعی
آنها که خاک را به هنر کیمیا کنند از کرونا و مدیران صنایع دستی گلایه‌ها کنند.
مدیران کرمانشاه به عنوان بیکارترین استان کشور تنها در آمار سعی در رفع این بیکاری دارند.آنها توانایی ایجاد اشتغال جدید ندارند که هیچ، حتی توانایی حفظ اشتغالی که جوانان پشتکار و خلاقیت خود ایجاد کرده‌اند را نیز ندارند.
مژگان درویشی هنرمند و کارآفرین حوزه صنایع دستی در سال ۸۹ فعالیت در این حوزه را شروع کرده است. او با تلاش و پشتکاری که داشته زمانی برای ۵۰ نفر اشتغال ایجاد کرده بود.
کرونا و بی تدبیری معاونت جدید صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه دست به دست هم دادند تا فعالیت های کارگاهی و فروشگاهی این جوان کارآفرین را تا پایین‌ترین سطح تقلیل دهند.
درویشی در دوران دانشجویی خود در همدان اقدام به یادگیری میناکاری و لعاب روی سفال کرده و در همان دوران -۸۹ تا ۹۴- در خانه دانشجویی اقدام به طراحی و تولید سفال های میناکاری کرد.
او گفت: در آن دوران چون سن کمی داشتم و نمی‌توانستم شخصا به کارگاه‌های لالجین مراجعه کنم با کسی شراکت کردم.او سفال‌ها را درِ خانه دانشجویی به ما تحویل می‌داد. من با هم خانه‌ای که داشتم بیسکویت‌های سفالی را طراحی،رنگ آمیزی و لعاب کاری می‌کردیم و آماده به کوره می‌فرستادیم.این جوان کرمانشاهی که در آن دوران ۲۰ سال سن داشت گام های اول برای کار آفرینی را در خانه دانشجویی همراه با تحصیل برداشت و پس از اتمام تحصیل و برگشت به کرمانشاه از سال ۹۴ کار را در کرمانشاه ادامه داد.
درویشی می‌گوید: چند ماه اول همراه با برادر، دخترخاله و عمه ام چهار نفری در خانه کار می کردیم. سفال‌هایی که از لالجین تهیه می‌کردیم را در خانه آماده پخت می‌کرده و برای قرار دادن در کوره به همدان می فرستادیم. کار رونق گرفت. در دی ماه ۱۳۹4 مغازه کوچکی گرفتیم و پس از دادن آگهی استخدام حدود ۱۰۰ نفر مراجعه کردند. از بین آنها ۹ نفر را پذیرفتیم.
این جوان کرمانشاهی ادامه داد: پس از ۷ ماه تولید در کرمانشاه و کارکردن با کوره‌های همدان، در یکی از نمایشگاه هایی که شرکت کردیم با حمایت خانم حیدری معاونت صنایع دستی آن زمان با آقای بالایی مدیر کل میراث فرهنگی و خاکسار مدیر صندوق کارآفرینی امید آشنا شدیم و آنها قول حمایت برای ایجاد کارگاه را به ما دادند. ۵۰ میلیون تسهیلات گرفتیم و کوره را راه‌اندازی کردیم. کارگاه و افراد مشغول به فعالیت را گسترش دادیم.
در آن برهه ۳۰ نفر در کارگاه، ۱۵ نفر در منزل و با اعضای خانواده خودمان که مشغول کار بودیم ۵۰ نفری می‌شدیم. اما حالا به حدود ۱۵ نفر کاهش پیدا کرده است.اوبیسکویت سفال مرغوب را از لاله‌جین به عنوان بهترین تولید کننده سفال تهیه می‌کند و پس از انتقال به کرمانشاه در کارگاهی که دارند مراحل تولید سفال میناکاری شده شامل: شابلون زنی، سیاه قلم کاری، رنگ آمیزی و لعاب زنی، پیسوله پاشی و کوره را در همین کارگاه انجام می‌دهند.
این کارآفرین جوان در خصوص نحوه فروش تولیدات خود گفت: مدیریت بخش فروش با برادرم میلاد است که پیش از شیوع ویروس کرونا با حضور در نمایشگاه‌های مختلف سراسر ایران، غرفه‌ای در خانه صنایع دستی، فروش اینترنتی و فروش عمده به مراکز فروش صنایع دستی اقدام به عرضه محصولات می‌کرند. با آمدن کرونا کارها به هم ریخت. نمایشگاه‌ها تعطیل شد.خانه صنایع دستی که در سال ۹۶ با حمایت‌های معاونت وقت صنایع دستی در اختیار صنعتگران کرمانشاهی قرار گرفته بود و با حضور صنعتگران و هنرمندان کرمانشاهی رونق گرفت توسط مدیران صنایع دستی به مزایده گذاشته شد و به پیمانکار واگذار شد. پیمانکار که از خود بچه‌های مجموعه خانه صنایع دستی بود از این موقعیت استفاده کرد و مبالغی بیشتر از آنچه به میراث فرهنگی می داد را از هنرمندان می‌گرفت. اما باز به صرفه بود. ما در این مکان غرفه‌ی فعالی داشتیم.
در پیک اول کرونا اداره کل میراث فرهنگی اجاره مکان را بخشید اما پیمانکار با این استدلال که آنها به من بخشیده اند و من از شما می‌گیرم قصد داشت اجاره را از هنرمندان بگیرد. با فشارهای مدیرکل میراث فرهنگی این کار انجام نشد. اما با حمایت‌های معاونت صنایع‌دستی استان از پیمانکار این خانه دیگر خانه ما هنرمندان نبود و مجبور به ترک این محل شدیم.
درویشی ادامه داد: پس از خروج از خانه صنایع دستی مدیریت پاساژ گلستان واقع در خیابان مدرس موافقت کرد که یک بخش از پاساژ را با قیمت های مناسب در اختیار هنرمندان قرار دهد. حالا پاساژ گلستان به عنوان بازار هنر صنایع دستی در این مکان دایر شده است و رونق خوبی نیز گرفته است. این هنرمند کرمانشاهی در کنار تولید به آموزش هنرجوهایی که علاقمند به این حرفه هستند نیز مشغول است.درویشی با گلایه از مدیران که قول مساعدت برای جبران ضررهای کرونایی را دادند بیان داشت: متاسفانه هیچ حمایتی از ما نشد و ما که در این حوزه فعالیت داریم نتوانستیم تسهیلاتی دریافت کنیم.
او نداشتن بیمه را یکی دیگر از مشکلات خود و فعالین کارگاهش دانست و گفت: متاسفانه علی رغم پیگیری هایی که داشتیم نتوانستیم از بیمه هنرمندان بهره مند شویم.
برای دیدن گزارش تصویری فعالیت این هنرمند صنایع دستی روی لیک زیر کلیک کنید
