از تبلیغات محیطی سطح شهر متوجه برگزاری “جشنواره بزرگ اقوام ایران زمین ” شدم. این جشنواره از ۳ لغایت ۸ آذرماه در نمایشگاه بین المللی کرمانشاه در حال برگزاری است. آرم بزرگ “وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی” در وسط بنر و عنوانی که در آن درج شده بود نوید برگزاری یک جشنواره با زیباییهای خاص را می داد.
به واسطه مشغله کاری که داشتم ۲روز اول جشنواره را از دست داده بودم. تعلل بیش از این جایز نبود، عصر روز سهشنبه دوربین عکاسی را که مدتی بود قلافش کرده بودم مسلح کردم تا از آیین، مراسم و برنامه های متنوعی که اقوام ایرانی در این جشنواره بزرگ اجرا می کنند گزارش تصویری و عکس های ناب بردارم. به محوطه نمایشگاه که رسیدم از خالی بودن سالنهای شیشه ای ورودی نمایشگاه تعجب کردم، انتظار داشتم حداقل در سالنهای ورودی که در یکی از آنها تنها چند قوطی روغن کرمانشاهی بیستون به چشم می خورد، ستاد برگزاری با برنامههای خاص را ببینم. وارد سالن طاق بستان -سالن اصلی نمایشگاه بین المللی کرمانشاه- شدم، با دیدن غرفهها آه از نهادم بلند شد زیرا متوجه شدم چند ساعت از بعدازظهرم را تلف کردهام و به قول معروف به کاهدان زده ام.
از سمت چپ سالن شروع به دیدن غرفهها کردم ؛آجیل، خشکبار، پاستیل، اسنک ، چیپس، پفک و … همان غرفههای سوغات شیرینی، ترشی و تنقلات که به صورت جانبی در همه نمایشگاه هادر سالن زاگرس برگزار میشد این بار به سالن اصلی انتقال داده شده بود. برنج ، چایی، قهوه، نسکافه، آب انار و زرشک، پارچه و تابلوفرش هم بخش دیگری از غرفههای سالن طاقبستان را در اختیارگرفته بودند.
در سالن اصلی نمایشگاه که نماد و نشانه ای از جشنواره به چشم نمیخورد. به سالن زاگرس رفتم. ورودی این سالن غرفه “شیرآلات بهداشتی” بود که هرطوری فکرش را میکردم نمیتوانستم سنخیت این یکی را با جشنواره بزرگ اقوام ایران پیدا کنم . در این سالن در بین ترشی و شیرینیجات غرفه های صنایع دستی هم به چشم میخورد؛ میناکاری اصفهان، نمد ،البسه، قلم کاری و چند غرفه دیگر صنایع دستی دیگر استانها را شامل می شد و چند غرفه نیز به صنایع دستی کرمانشاه اختصاص داده شده بود.
یکی از غرفههای همین سالن فروش عطر و ادکلن خارجی بود که هیچگونه برچسب و آرمی از وزارت بهداشت و نشانی از واردات قانونی روی جعبه ی آن وجود نداشت. از فروشنده پرسیدم که چرا هیچ نشان و هولوگرامی وجود ندارد؟پاسخ قانعکنندهای داد و گفت: شما بروید از جایی خرید کنید که برچسب داشته باشد!
دستمال کاغذی، نوار بهداشتی و پوشک بچه نیز یکی از غرفههای جشنواره بزرگ اقوام ایرانی بود. بعد از سرگردانی در نمایشگاه و رویت غرفههای کتاب با تخفیف ۵۰ درصد ، کمد، کابینت و قابلمه تفلون بالاخره به سن بزرگ برگزاری برنامه رسیدم. در بنر بزرگ پیش سن نیز نامی از جشنواره بزرگ اقوام ایرانی نبود، تنها نام یک واحد بسته بندی حبوبات به چشم می آمد.
یکی از صنعتگران میهمان که از ترکمن صحرا آمده بود از هزینه بالای غرفه و اسکان گلهمند بود و گفت: متاسفانه در همان برخورد اول از آمدن به این نمایشگاه پشیمان شدم. اگر ۲۰ ساعت راه را طی نکرده بودم تا به اینجا برسم همان لحظه اول عطای نمایشگاه را به لقایش می بخشیدم.
این هنرمند با بیان اینکه ما وقتی که به عنوان عرضه کننده صنایع دستی در نمایشگاه حضور پیدا می کنیم انتظار حمایت داریم، اما بعد از کلی چانهزنی این غرفه را متری ۱۰۵ هزار تومان در اختیار ما گذاشتند. تا زمانی که به اینجا نیامده بودیم از هزینه اطلاعی نداشتیم. دیگر صنعتگران صنایع دستی نیز نسبت به عدم استقبال مردم و هزینههای بالای اسکان معترض بودند.
تا ساعت پنج و نیم که نمایشگاه بودم از جشنواره اقوام ایرانی خبری نبود اما یکی از مسئولین نمایشگاه میگفت: بعد از نماز مغرب و عشاء ۲ گروه کردی و ترکی اقدام به اجرای برنامه رقص می کنند.
کاری را که نمی توانید انجام دهید عنوان آن را خراب نکنید عنوان جشنواره بزرگ اقوام ایرانی نام کوچکی نیست که آنرا بر روی نمایشگاه سوغات، ترشی و شیرینی بگذارید و تنها با حضور ۲ گروه رقص آن را به عنوان جشنواره بزرگ تبلیغ کنید.
گزارش تصویری را در لینک زیر ببینید.
