سلامت اجتماعي از جمله مفاهيمي است که ارائه تعريف دقيقي از آن کار دشواري است. اما اجماع نظري که در شاخصهاي سلامت اجتماعي وجود دارد اين است که کسي زير خط فقر نباشد، خشونت در جامعه وجود نداشته باشد، رشد جمعيت کنترل شدهباشد، آسيبهاي اجتماعي درصد پاييني از جامعه را در بر بگيرد. مطمئنا اخلاق زيستن با سلامت اجتماعي پيوندي بنيادين و عميق دارد و با گفتگو، اقناع پذيري، حفظ روابط اجتماعي، رعايت حد اعتماد ،حضور در شاديها،مراسمات و گردهم آيي هاي سالم مي توان به اين سلامت دست پيدا کرد.
حال بايد ببينيم مسئوليت سلامت اجتماعي با کيست؟ جامعه آلوده دائما سلامت اشخاص را به خطر مياندازد. درست است که سلامت اجتماعي صرفا به منزلت اقتصادي و اجتماعي شهروندان بستگي ندارد ولي انعکاسي از موقعيت شهروندان در بافت اجتماعي هم مي تواند باشد. هنگامي که بهرهمندي از امکانات اجتماعي براي گروهي از اقشار جامعه ناممکن ميشود و بي عدالتي در آن جامعه موج ميزند و شکاف طبقاتي در آن چشمگير است افراد جامعه به آينده خود اطمينان ندارند و شايسته سالاري و امکان پيشرفت در آن وجود ندارد اين جامعه، جامعه بيماري است . حقوق شهروندي عدالت اجتماعي و بالابردن سطح رفاه قشرهاي ضعيف تر موجب ميشود تا سلامت به چنين جوامعي برگردانده شود.
متاسفانه در کشوري زندگي مي کنيم که همه نگاه مان در جهت سلامت جسم است و کمترنگاهي به سمت سلامت روح و روان و مباحث اجتماعي نداريم . خوشبختانه در سياستهاي کلان نظام و در قالب برنامه ششم توسعه کشور نگاه ويژهتري به سلامت اجتماعي جامعه شده است، به نحوي که در راستاي تامين سلامت جامعه فقط نگاه مان به سمت سلامت جسم نباشد.
رييس سازمان بهزيستي معتقد است که در برنامه ششم توسعه حوزه سلامت اجتماعي به خوبي ديده شده است. درحاليکه در برنامه هاي توسعه قبلي نمي توانستيم قوانيني مربوط به حوزه سلامت اجتماعي پيدا کنيم، اما با همکاري مجلس در برنامه ششم توسعه قوانين خوبي براي حوزه سلامت اجتماعي و بهزيستي ديده شده که کار را براي مجموعه بهزيستي با ۲۲ هزار پرسنل هموارتر مي کند.
مسئوليتهاي سلامت اجتماعي به نحوي نگاهها را به سمت سازمان بهزيستي مي برد اما بايد ديد که اين دستگاه به تنهايي ميتواند متولي امر باشد ؟ تا زماني که مشکلات اقتصادي، بيکاري، قاچاق، آموزش و پرورش، فرهنگي و تربيتي را به خوبي درک وحل کنيم .
چه انتظاري مي شود از سازماني داشت که بايد با بودجههاي اندک و امکانات محدود براي معلولين عضو، براي نابينايان چشم، براي ناشنويان گوش، براي طردشده از خانواده ها سرپناه ، براي رواني ها آرام بخش، براي کودکان بي پناه خانواده و براي سالمندان فرزند باشد .
اگر مي خواهيم سلامت اجتماعي به جامعه برگردد و ديگر شاهد بيماران اجتماعي در سطح جامعه نباشيم بايد همه دست به دست هم دهيم و شرايط برابري و عدالت را براي جامعه فراهم کنيم .
بيماري جامعه تهديدي است که امکان دارد دامن هريک ز ما را به آتش خود بسوزاند براي آينده فرزندانمان، فرزنداني که از هيچ آسيب اجتماعي مصون نيستند براي سلامت جامعه تلاش کنيم .
اين روزها به اندازه کافي خاطر هم وطنانمان با شنيدن خبر قتل و تجاوز به آتنا توسط يک بيمار اجتماعي مکدر شده است و نمي خواهم به نمونه هاي ديگر اشاره اي داشته باشم ولي بدانيد که هيچ کس در يک جامعه بيمار مصونيت ندارد مگر آنکه سلامت به جامعه بازگردانده شود.
مسئوليت سلامت اجتماعي
سلامت اجتماعي از جمله مفاهيمي است که ارائه تعريف دقيقي از آن کار دشواري است. اما اجماع نظري که در شاخصهاي سلامت اجتماعي وجود دارد اين است که کسي زير خط فقر نباشد، خشونت در جامعه وجود نداشته باشد، رشد جمعيت کنترل شدهباشد، آسيبهاي اجتماعي درصد پاييني از جامعه را در بر بگيرد. مطمئنا اخلاق […]
لینک کوتاه : https://www.milkanonline.ir/?p=1457
- ارسال توسط : ظهور
- 1841 بازدید
- بدون دیدگاه