به گزارش خبرنگار میلکان آنلاین، آرمین کودک کار ۱۱ ساله کرمانشاهی با گرفتن جان خود در کنار مادرش آرمید.
تا از جعفرآباد می روند و پدر را از پاتوق‌اش در زورآباد می آورند حالش خیلی بدتر می شود.
«جعفر دانش پرور» مسئول جمعیت امداددانشجویی مردمی امام علی (ع) کرمانشاه می‌گوید: آرمین از کودکان کار تحت پوشش جمعیت امام علی(ع) بود و او را می شناختیم.
او می افزاید: خواهر کوچکش هنوز بهزیستی بود که مادر در اثر سرطان به بیمارستان افتاد و همانجا از دنیا رفت. خواهرش را به بهانه فوت مادر به خانه برگرداندند.پیش از عید وقتی مادربزرگ او را با خود به گدایی برده بود توسط بهزیستی به مراکز نگهداری منتقل شده اما هرچقدر تلاش کردیم در بهزیستی نگهش دارند موفق نشدیم.
دانش پرور بیان می کند: بهزیستی به بهانه اینکه اینها کولی هستند و سبک زندگیشان همینطور است گفتند:« کاری از دستمان بر نمی‌آید». گفته بودیم مواردی که ما هشدار می دهیم امنیت بچه ها در خطر است را جدی بگیرید. اما گویی این بار هم داستان حسین،کودک کاری که در اثر محیط نامناسب زندگی از دنیا رفت باید تکرار می شد.
او اظهار می کند: پدرمعتاد، مادر فوت شده، گرسنگی مداوم، کار مداوم کودکان، درگیرشدن کودکان با مصرف مواد مخدر،سابقه خودکشی در کودکان، محیط زندگی نامناسب، استفاده نزدیکان برای تکدی گری و… شواهد قطعی و کافی بود که به نابودی و تباهی کودکان در آینده نزدیک خبر می دهد.
مسئول جمعیت امام علی(ع) کرمانشاه می‌گوید: بعد از فوت مادر، مدتها اعضای جمعیت به علت تعطیلی خانه ایرانی جعفرآباد به خاطر کرونا(محل برگزاری کلاس های آموزشی، هنری و حمایت از کودکان در معرض آسیب تحت حمایت جمعیت)، هر روز با غذای گرم به خانه آرمین می رفتند و شهادت می دادند که حتی قاشقی برای خوردن غذا در آن خانه نیست که امیدی به طبخ غذا در آنجا باشد.
او تاکید می کند: کار تا کی؟ تا کجا؟ در حالی که جای این کودکان بی پناه تنها در پناهگاه امنی بود که باید در آن خبری از این رنج ها نباشد. بارها به مددکار و مسئولین اورژانس شرایط حاد این کودکان گزارش شده بود اما فایده ای نداشت.
آرمین با مادربزرگ دعوایش می شود و به گفته خواهر کوچکش یک ورق قرص می خورد تا از رنج این دنیا رها شود. آرمین را به بیمارستان می برند. تلاش ها نتیجه نمی دهد. قصه آرمین همانجا روی تخت بیمارستان امام خمینی(ره) شهر کرمانشاه به پایان می رسد.
شناسنامه آرمین برای تحویل جسم سردش لازم است. شناسنامه هنوز در بیمارستان امام رضا(ع) در گرو پرداخت بدهی بستری
زمان مرگ مادر است. پس از سه روز تعطیلی شنبه ۱۷ خرداد دنبال شناسنامه می روند.
می گویند شناسنامه گم شده است. تا به بیمارستان محل فوت آرمین می رسند(بیمارستان امام خمینی) بخش اداری اینجا هم تعطیل شده است و کار تحویل جسم بی جان این کودک معصوم به امروز موکول می شود.
و اینگونه بود که آرمین هم به فرشته های بی پناه این سرزمین پیوست.
به حسین، به سارینا، به رویا و به رومینا…
چه کسی مسئول زندگی تباه شده این کودکان است؟
سرنوشت خواهر و برادر کوچک آرمین چه می شود؟
چه کسی مسئول جان آرمین های بی پناه شهر است؟
این داستان تلخ را با ما تا زمان تعیین وضعیت خواهر و بردار آرمین و مشخص شدن مسئول این مرگ تلخ دنبال کنید.
