• امروز : پنج شنبه - ۳۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 18 April - 2024
2
گزارش میلکان به مناسبت 17می روز جهانی  مبارزه با ترنس ستیزی:

ترسِ ترنس/ پیله تن

  • کد خبر : 10448
  • 30 اردیبهشت 1399 - 11:05
ترسِ ترنس/ پیله تن

میلکان -گروه اجتماعی تصور کن وقتی که از خیابان رد می شوی  مغزت دستور می دهد سمت راست را نگاه کن اما سرت به چپ بچرخد؛ یا وقتی که می‌خواهی دست راستت را برداری دست چپ بالا برود. به عبارتی تنت از مغزت پیروی  نکند .این ساده ترین  تعریفی است که خودشان در وصف حالشان […]

میلکان -گروه اجتماعی

تصور کن وقتی که از خیابان رد می شوی  مغزت دستور می دهد سمت راست را نگاه کن اما سرت به چپ بچرخد؛ یا وقتی که می‌خواهی دست راستت را برداری دست چپ بالا برود. به عبارتی تنت از مغزت پیروی  نکند .این ساده ترین  تعریفی است که خودشان در وصف حالشان می گویند. شاید بارها درخیابان از کنارشان رد شده و به آنها خندیده‌ایم. خیره خیره نگاهشان کرده یا با نام بدی صدایشان کرده‌ایم . آنها تنها در خود شکسته اند…

به گزارش خبرنگار میلکان آنلاین، مریم خاتون ملک آرا به عنوان اولین ترنس ایرانی که اجازه تغییر جنسیت گرفت.  بعد از تلاش های فراوان و پافشاری بروی خواسته اش با امام خمینی (ره) ملاقات کرد و پس از اینکه وضعیت خود را برای آیت الله خمینی(ره) توضیح  داد فتوای مورد نظر را از ایشان گرفت.

افکار ترنس‌ها در مخالفت با جنسیت آنها هستند

سید علیرضا  سیف الاسلامی روانپزشک سازمان پزشک قانونی کرمانشاه می گوید: تراجنسی یا ترنسشکوال در گذشته اختلال هویت جنسیتی تعریف می شد. اما در تعاریف علمی جدید به عنوان نارضایتی  جنسیتی ترجمه شده است. به این معنا که شخص از لحاظ ذهنی با فیزیک خود در تضاد است. یعنی بین فکر و واقعیت جسم خود در تضاد است .به این صورت که از لحاظ جسمی در فیزیک یک مرد است ولی از لحاظ فکری به جنس مخالف تعلق دارد. یا برعکس مردی که از لحاظ فیزیکی در جسم یک زن است

وی می‌افزاید: هر چقدر که ما به شخص توضیح می دهیم که شما ازلحاظ جسمی، کروموزومی و هورمونی  متعلق به این جسم هستید، پاسخ می دهند از لحاظ فکری به جسم مخالف شان تعلق دارند.

این روانپزشک در مورد طی کردن  مراحل قانونی توضیح داد:این افراد از طریق پزشک قانونی  معاینه می‌شوند و هیچ مرجع دیگری صلاحیت بررسی این  افراد و صدور حکم برای این موضوع را  ندارد وهیچ پزشکی قبل از اینکه  بیمار گواهی تاییدیه پزشک قانونی را داشته باشد اجازه مداخلات درمانی به صورت هورمون تراپی  و عمل های جراحی  وحتی مشاوره های روان درمانی را ندارد.

وی ادامه داد: روند گرفتن مجوز به این صورت است که فرد ازطریق مراجع قضایی اقدام کرده و از طریق دادگاه به پزشک قانونی معرفی می شود و بعد از تشکیل پرونده در پزشک قانونی  آزمایشات هورمونی،کاریوتایپ کرموزومی و سونوگرافی گرفته  و سپس از خانواده فرد مصاحبه می شود. چنانچه فردی مبتلا به ترنسکشوال باشد، شروع علایم میبایست از دوران کودکی باشد.

سیف الاسلامی تصریح کرد: هیچ فرد ترنسی نداریم که تا سن ۱۵،۱۶ سالگی هیچ علامتی نداشته و از ۱۵ سالگی به بعد علایم را بروز دهد. افراد از سه یا چهار سالگی متوجه هویت جنسی خود و رفتار هایی که خانواده  متناسب با جنسیتشان  با آن ها دارند  می شوند ؛بنا براین ما نیاز داریم که خانواده ها شرح حالی از کودکی فرزندشان به ما بدهند.چرا که این اشخاص معمولا از کودکی با هویت جنسی خود مشکل دارند و شبیه جنس مخالفشان رفتار می کنند.مثلا اگر دختر است به سمت بازی های پسرانه و اسباب بازی های پسرانه برود یا پسرانی که به وسایل دخترانه علاقه دارند و رفتار های دخترانه انجام می دهند

وی در مورد زمان مشاوره های روان درمانی ترنس ها گفت: ابتدا یک دوره سه ماهه جهت هماهنگی  و تقویت جنسی که هستند را می‌گذرانند. آنها موظفند جلسات سه ماهه روان درمانی را به صورت منظم طی کنند. پس از آن زمان  مشاور نظر خود را به صورت رسمی و مکتوب برای ما ارسال می کند. در قدم بعدی یک کمیسیون تشکیل می دهیم که حداقل سه روانپزشک در آن جلسه حضور دارند و شخص دوباره مورد بررسی قرار می گیرد واگر  کمیسیون تایید کرد که فرد مورد نظر با نارضایتی جنسیتی مواجه است به روان درمانگر برای یک دوره یکساله جهت هماهنگی  با جنس مخالف یعنی جنسی که فکر می کند به آن تعلق دارد، معرفی می‌شود. ولی اگر پس از یکسال روان درمانی شخص همچنان روی تفکر خود ایستاده بود روان درمانگر نظر خود را دوباره مکتوب برای پزشک قانونی ارسال می کند و کمیسیون دوم تشکیل می شود و درصورت تائید دوباره کمیسیون مجوز لازم جهت هورمون تراپی و جراحی صادر می‌شود.

حمایت خانواده بار سنگینی از دوش یک ترنس بر میدارد

این متخصص اعصاب روان در مورد مشکلاتی که بر سر راه افراد ترنس قرار می گیرد توضیح داد:ما زمانی که از خانواده مصاحبه می‌گیریم ؛ آنها را در جریان مشکلات این مسیر قرار می دهیم. این پروسه یک جریان  بسیار زمان بر است از زمانی که شخص وارد این روند می شود تا پایان مسیر دو تا سه سال زمان می‌برد. ضمن اینکه روند کار بسیار پر هزینه بوده و جلسات روان درمانی، درمان های دارویی، هورمون تراپی و عمل های جراحی  معمولا تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند. متاسفانه سازمان های حمایتگر این موضوع خیلی حمایت نمی کنند.

وی ادامه داد: مشکل دیگری  که بر سر راه افراد ترنس قرار دارد ، عوارض ناشی از هورمون تراپی و جراحی ها است. خانم یا آقایی که  به پزشک قانونی مراجعه می کند از لحاظ کروموزمی به آن جنس تعلق دارد. پس وقتی که در برابر هورمون های جنسی ، جنس مخالف قرار می گیرند .به شدت ریسک بعضی از بیماری ها  از جمله سرطان های پوست،کبد و گوارشی و…  افزایش پیدا می کند. هچنین  به علت جراحی های متعدد، عوارض ناشی از عمل های جراحی و بیهوشی نیز در مسیرشان قرار دارد .و در پایان یک صفات ظاهری از جنس مخالف را دریافت می کنند.

وی تاکید کرد: پس از شروع هورمون تراپی وجراحی ها دیگر امکان برگشت در مسیر وجود ندارد. برای همین  تمام تلاشمان را می‌کنیم تا افراد را کاملا در این مورد آگاه کنیم.

سیف الاسلامی یاد آورد شد: در این مسیر حمایت خانواده بسیار تاثیر گذار است ، وقتی که تشخیص دادیم فرد ترنس است از او حمایت می کنیم و با خانواده ها نیز صحبت می کنیم.چراکه فشار های روانی زیادی تحمل می کنند همچین بعد از جراحی ها تا مدتی به مراقبت نیاز دارند. حمایت خانواده باعث کاهش بار روانی می شود . اگر خانواده  ها فرزندانشان را حمایت  نکنند . ممکن است به سمت اعتیاد و رفتار های پر خطر بروند و یا اینکه مورد خشونت جنسی قرار بگیرند

وی افزود: حمایت خانواده ها بار سنگینی از دوش این افراد برمی‌‎دارد و باید به یاد داشته باشند پس از انجام جراحی ها  آنها را با نام تازه صدا بزنند وظایف و کار هایی برعهدشان بگذارند که متعلق به جنس جدیدشان است ، این کار باعث افزایش عزت نفس و پذیرش نقش جدید در خانواده و جامعه می شود

این متخصص اعصاب و روان به نقش جامعه در این مورد اشاره کرد وگفت: جامعه تشکیل شده از خانواده ها همانطور که خانواده باید سعی در پذیرش افراد ترنس داشته باشد جامعه نیز مسئولیت هایی دارد چرا که طرد کردن این افراد از جامعه  زمینه ساز خطر برای خود شخص و جامعه می‌شود.

ترنس ها می‌توانند دیدگاه جنسیتی  جامعه را تغییر دهند

دکتر بهروز فرید مرندی روانشناسی که در حیطه اختلال ملال جنسیتی کار و پژوهش کرده است می گوید: خصوصیت واحد این افراد آن است که از جنس خودشان راضی نیستند. به عبارتی ،هویتی  به عنوان زن یا مرد مغایر با مجموعه شاخص های زیستی کلاسیک خود پرورش داده اند.یعنی از چیزی که هستند خشنود وراضی نیستند.

وی افزود: تصورکنید چقدر بر یک فرد فشار روانی  وارد می‌شود که در آینه نگاه می‌کند یک زن می بیند و در چهارچوپ ذهنی خود مرد است یا برعکس؛ این شخص به شدت نیازمند کمک جدی و حرفه ای نه تنها در بخش روانشناسی بلکه حمایت همه جانبه  اجتماعی و خانوادگی است . در غیر این صورت  آسیب های بسیار زیادی در انتظاراو است.

مرندی ادامه داد: در راهنمایی تشخیصی و آماری اختلالات روانی سابق، تعداد مبتلایان از هر سی هزار نوزاد پسر یک نفر مبتلا و از هر صد هزار نوزاد دختر یک نفر مبتلا بر آورد می‌شد. اما در ملاک تشخیص فعلی در هر صد هزار نوزاد پسر ۵تا۱۴ نفر و در هر صد هزار نوزاد دختر ۲تا۳نفر عنوان شده است. که با توجه به اینکه تمامی این افراد برای درمان مراجعه نمی کنند احتملا میزان شیوع تا اندازه ای بیشتر از آمار فوق باشد.

وی ادامه داد: متاسفانه یکی از مشکلاتی که ما با آن رو به هستیم این است که آمار دقیق نداریم و پژوهشگرانی که علاقه مند به پژوهش در این حوزه هستند با چالش نداشتن آمارکه از ابتدایی ترین اطلاعات  وشاخص ها برای یک پژوهش است رو به رو می‌شوند.

مرندی افزود: به لحاظ مشاهدات بالینی  با توجه به مراجعین ما آمار زن های که می خواهد مرد باشند بیشتراست بنظر می رسد آنهایی که دخترهستند و می‌خواهند پسر باشند راحت تر مورد پذیرش خانواده و جامعه قرار می گیرند. ومرد هایی که می‌خواهند عمل تغییر جنسیت انجام دهند بی ارزش یا بی وجود و از این دست تعاریف خفیف مورد خطاب وقضاوت قرار می‌گیرند.

این روانشناس  با اشاره به اینکه  براساس آخرین اطلاعات آماری وزارت بهداشت ۲۵% از کل جمعیت کشور نیازبه حمایت روانی دارند گفت: این افراد فارغ از فشار های روانی که مردم عادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مشکلات خاص خودشان را نیز دارند چون که خودشان با خودشان می‌جنگند.

وی ادامه داد : یکی از مواردی که باعث می‌شوند آدم ها سلامت روان داشته باشند داشتن حمایت عاطفی و اجتماعی است . برای مثال شما اگر یک نفر را تحت فشار بسیاری بگذارید ولی  چند دوست خوب و یک محیط  پذیرنده داشته باشد خیلی راحت‌تر می تواند اوضاع را تحمل کند. در بعضی از تئوری های روانشناسی بسیار برروی این مسئله تاکید شده است که  اگر کسی یک رابطه عاطفی  مناسب داشته باشد  خیلی کمتر نیاز به روانپزشک و رواشناس پیدا می کند. حالا همین  موارد را برای کسی در نظر بگیرید که از جنس خود ناراضی است  و میخواهد این موضوع را  اعلام کند.

وی افزود: در مراحل اولیه معمولا خانواده ها خیلی این افراد را  تحت فشار قرار داده و آنها را به سمت خیلی خطرناکی سوق می دهند. بچه های ترنس به طور کلی در معرض خطرات روانی زیادی از جمله افسردگی و اضطراب  قرار دارند همچنین آمار خودکشی در این افراد بسیار بالا است .اخیرا در مورد اقدام به خودکشی یک پژوهش در ایران انجام شده که  در این پژوهش تعدادی از  افراد  ترنسی که تشخیص گرفته و عمل شده اند با آنهای که تشخیص گرفته و عمل نشده اند مقایسه شده اند بسیار جالب است که بدانیم به طور معنا داری اقدام به خودکشی در آنهایی که  عمل کرده‌اند. فارغ از اینکه این عمل موفقیت امیز بوده یا نه بسیار کمتر بوده است.

این روانشناس تصریح کرد: ما به لحاظ انسان بودن  نیازمند باهم بودن هستیم. وقتی کسی خودش را در اقلیت می بیند و تنها است  قطعا به دنبال اقلیت ها می رود که معمولا  خرده فرهنگ های انحرافی جامعه است. یکی از دلایلی که ترنس ها وارد گروه های دوستانه نمی‌شوند به این دلیل است که پذیرفته نشده اند پس به سمت اقلیت خودشان می روند .در  تمام جوامع بین المللی اقلیت ها برای حفظ خودشان  گروه های  مستحکم و کنار هم تشکیل می دهند.

مرندی اذعان داشت: در جامعه ای که حتی نمی‌تواند بپذیرد آزادانه  در مورد چنین مشکلی صحبت کرد  این اتفاقا و خطرات طبیعی است. این مشکل نیازمند کمک است  نه سرکوب .تجربه های بالینی ما می‌گوید خانواده ها در برخورد اول معمولا شروع به مخالفت  می‌کنند بعضی ها  مخالفت خود را  تا مراحل آخرادامه می‌دهند  و فرزندانشان را  طرد می‌کنند بعضی های  بالاخره کوتاه می آیند  ولی همچنان تا حدودی ناراضی هستند .در واقع بنظر می آید این مخالفت نه تنها کمکی به این افراد نمی کند  بلکه آنها را در موضع خودشان سرسخت تر می‌کند.

وی ادامه داد: یکی ازمشخصه های افراد ترنس عدم انعطاف پذیری آنها است. پس وقتی با مخالف رو به رو می‌شوند بیشتر جذب گروه های همسان خودشان می شوندو هرگز راضی به بازنگری در افکار  خود نمی‌شوند این جاست که در معرض آسیب‌های جسمی، جنسی و روحی زیادی قرار می گیرند.

فرید مرندی گفت: وقتی نمی توانند  آنطور که می‌خواهند در جامعه ظاهر شوند به سمت زیرزمینی شدن هدایت می شوند   و این امر به مراتب خطرناک تر است چراکه ممکن است ریشه های انحراف رشد کند و افرادی که اصلا دراین حیطه نیستند به این مسیر کشیده شوند.

پرخاشگری حاصل از ناکامی 

وی به عنوان روانشناسی که مدت هاست با افراد ترنس سر وکار دارد تاکید کرد:بنظر می آید یکی  از دلایل جدی پرخاشگری وخشم ناکامی است. این افرادعموما ناکام می‌شوند وبا درهای  بسته وتیر هایی که به سنگ می خورد مواجه میشوند درنتیجه خشمگین خواهند شد.اما خشم وپرخاشگری مشکلات آنها را حل نمی کند .

وی یادآورد شد: خشم عامل تخریب است اما این مسیر نه نیازمند والایش، ایستادگی است فرار، انکار و خشم هیچ کدام تغییری در دیدگاه جامعه ایجاد نمی کنند . افراد ترنس باید شبیه اولین کسانی که در این مسیر قدم گذاشته اند تلاش کنند.

وی  به مریم خاتون ملک آرا که حکم تغییر جنسیت از امام خمینی(ره) گرفت اشاره کرد وادامه داد: انرژی که با خشم وپرخاشگری تخلیه میشود . اگر در مسیر مثبت و سازندگی صرف شود.برای تغییر نگاه جامعه نسبت به افراد ترنس بهترین گزینه است. هر فرد ترنس در هرمکان و موقعیتی که دارد مانند نقطه ای نورانی عمل کند تا سهم و نقش خود را در جامعه ایفا کنند.

مرندی افزود: به هرحال در دیدگاه جوامع تغیر ایجاد می شود و به مرور جوامع برای پذیرش آماده می شوند، افراد ترنس با ساختن فیلم،تئاتر و یا نوشتن داستان و مقاله می‌توانند در این مسیر روشنگری کنند وبا عملکرد مثبت خودشان دید جامعه را تغییر بدهند و دید جنسیتی جامعه را به دید ارزشی تبدیل کنند .فارغ از مرد یا زن بودن به این فکر کنیم چه کسی مهربان تر است؟چه کسی بیشتر به دیگران کمک می کند و یا چه کسی ضمن ارضا خواسته های خود به خواسته و اهداف دیگران آسیب نمی زند؟ مگر انسانیت چیزی جز این است؟

بهروز فرید مرندی  درپایان از پزشک قانونی تشکر کرد وگفت: پیش از این مسیر برای افراد ترنس بسته بود اما پزشک قانونی پای کار آمد و مسیر را برای افراد ترنس باز کرد وبرای تشخیص درست تلاش نمود این  امر واقعا دست مریزاد دارد.

در ادامه گفتگوی خبرنگار میلکان با چند تن از افراد تراجنسی کرمانشاهی را می خوانید لازم به ذکر است که اسامی این افراد به درخواست خودشان به صورت مستعار ذکر شده است.

از پیله به پرواز رسیدم

کوهیار۳۲ ساله دانش آموخته یکی از گرایش های رشته روانشناسی می گوید:حالا که ۴ سال از انجام جراحی هایم میگذرد اوضاع بهتر شده ، دل نگرانی پیش از جراحی ام رفع شده و تقریبا به ثبات رسیده ام، اما همچنان مشکلاتی در جامعه گریبان گیر ما است، مثلا بعضی ها در مورد مسائل شخصی ما  خیلی کنجکاوی می‌کنند ، ویا افرادی که همواره به عمد مارا با اسم قبلیمان صدا می زنند. و این امر برای ما همواره درد آور است.

کوهیار که یکی از دغدغه هایش شغل است می گوید: بند معافیت روانی شامل حال ما می شود و این باعث می‌شود نتوانیم در ادارات ونهاد های دولتی کار کنیم، باید شغل های آزاد را انتخاب کنیم ، با توجه به اقتصاد از هم گسیخته ما برای افراد معمولی هم راه اندازی یک کسب و کار تازه سخت است طبیعتا شروع یک کار به سرمایه و آموزش نیاز دارد. خیلی از افراد این توانایی را ندارند. اما دغدغه ام در مورد وضعیت ترنس ها ابهاماتی است که در مسیر قانونی گرفتن مجوز وجود دارد و اکثر بچه ها را سردرگم می کند.

از روز های پیش و پس از جراحیش که پرسیدم گفت: بعد از جراحی حال پروانه ای را داری که از پیله به پرواز رسیده، حدود یک ماهه اول به مراقبت زیادی نیاز داری وپس از آن نیز تا مدتی نمیتوانی کار های سنگین انجام دهی. به مرور زمان بعد از تغییر قیافه و صدا به مرور اطرافیان به پذیرش می رسند. اما باید بپذیریم ما متفاوت هستیم و به هرحال این اتفاقات بخشی از زندگی ما بوده. به مرور زمان اعتماد به نفس و عزت نفس شخص بازیابی می شوند و راحت تر میشود شرایط را مدیریت کرد.

با پذیرش خانواده‌ها ازدواج آسانی داشتیم

محمد یکی دیگر از افرادی است که پس از عمل جراحی تشکیل خانواده داده می‌گوید: بعد از بیان با خانواده،  پدرم در مورد این مسائل تحقیق کرد و پذیرفت و این به من کمک زیادی کرد. چرا که خیلی از دوستانم که طرد شدند بعد از جراحی راهی شهر های دیگر شدند، با مشکلات بیشتری رو به رو شدند.

محمد ادامه داد: در جامعه با واکنش های مثبت و منفی رو به رو شدم . خیلی مهم است که چطور در جوامع حضور پیدا کنیم ، وبالاخره وقتی در جمع های خانوادگی و دوستان حاضر می شویم ابتدا افراد تعجب می‌کنند اما به مرور پذیرفته می شویم. بخش زیادی از واکنش های جامعه بستگی به خود ما دارد.

از ازدواجش که پرسیدم گفت: مثل خیلی از آدم ها بهم علاقمند شدیم وخوشبختانه خانواده همسرم پذیرش بالا وخوبی داشتند ، به هرحال ازدواجمان شبیه آدم های معمولی بود .خانواده راضی بودند و بعد از اینکه باهم صحبت کردند چند وقت بعد ازدواج کردیم.

کسی که در آیینه بود را دوست نداشتم

نامش بهار است شاید اگر کسی از گذشته با خبر نباشد به فکرش خطور نکند روزی در جسمی مردانه زندگی کرده است. متولد ۶۴ است و شش سال از جراحی  تغییر جنسیتش می گذرد.

خودش می گوید: از کودکی خود را دختر می دانستم و هربار که در آینه نگاه می کردم با خودم مشکل داشتم وکسی که در آینه بود را دوست نداشتم. به مرور زمان با جمع کردن اطلاعات و همراه شدن با همسان های خودم متوجه شدم که دلیل این رفتار و احساساتم چیست . بعد از اینکه کاملا متوجه شدم باید در چه مسیری قدم بردارم احساسم را با خانواده ام در میان گذاشتم خوشبختانه  برخورد خوبی با من شد و پذیرفته شدم.

بهار می گوید  : حالا که چند سال از جراحی ام میگذرد .خانواده ، فامیل و همسایه‌ها برخورد خوبی با من دارند

او درمورد روند درمان میگوید: حدود یکسال مراحل قانونی و روند مجوز طول کشید و یکسال هم هورمون تراپی کرون و سپس جراحی کردم.

بهار در مورد دغدغه هایش می‌گوید: مثل همه جوان ها دل نگرانی هایی برای شغل و اوضاع اقتصادی داریم.ما هم زندگی شبیه آدم های عادی داریم.

سوالات خصوصی مردم آزارمان می دهد

علیرضا  نوری متولد ۱۳۷۲ ترنس مرد دانش آموخته رشته روانشناسی ؛خودش را اینطور معرفی می‌کند. با واژه ترنس بعد از ورود به دانشگاه  آشنا شدم و نام  احساسی که سال ها با من همراه بود را فهمیدم ، متوجه شدم راه درمانی دارد .از همان کودکی این موضوع را احساس می کردم چرا که از پوشش تا رفتار،اخلاق من مثل هم جنس هایم نبود علاوه براینکه خودم میدانستم رو دیگران هم متوجه این تفاوت شده‌اند.

پرسیدم که چطور با خانواده درمیان گذاشتی؟

گفت:بعد از اینکه تا حدودی اطلاعات خودم را کامل کردم. به خانواده گفتم و بسیار برخورد بدی با من شد  طوری که ماه ها در شوک بازخورد آنها بودم.

علیرضا درمورد رفتار های دیگران گفت: معمولا اگر کسی متوجه شود سوالاتی از قبیل قبلا دختربودی؟الان پسری؟قبلا چطور بودی ؟… می پرسند . یعنی تماما مقایسه حال و گذشته که و این موضوع آزاردهنده است و به دلیل اطلاعات پایین جامعه برای انجام کار های اداری  هر بار   باید توضیحات ارائه داد گاهی برای کوچکترترین کار ها باید توضیح داد و این مسئله تا حدودی اذیت کننده است.

تصور کنیم هر بار با تنفر به آینه نگاه کنیم  .نامی که با آن که صدایمان میزنند را دوست نداشته باشیم. با ضمیری که متعلق به جنسیتمان نیست صدایمان کنند و در خیابان سنگینی نگاه ها را به دوش بکشیم …

شاید پروانه های  در انتظار رهایی از پیله و  رسیدن به پرواز بهترین توصیفی است که برای وصف حالشان انتخاب کرده اند…

لینک کوتاه : https://www.milkanonline.ir/?p=10448

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.