کرمانشاه؛ سرزمین فرصت‌هایی که سوخت‌ نمی‌شوند، فرسوده ‌می‌شوند

عبدالله مرادی – میلکان
«فرصت» واژه‌ای است که برای خلق موقعیت‌های ویژه در زمان و مکان مناسب استفاده می‌شود.
اگر پس از مدتی از فرصت استفاده نشود، پسوند «از دست رفتن» و«سوخت شدن» به آن اضافه می‌شود اما این ترکیب برای کرمانشاه جواب نداده است و همچنان فرصت‌های آن ثابت مانده است.
استان کرمانشاه با موقعیت ممتاز جغرافیایی هم مرکزیت ۴ استان با جمعیت حدود ۹ میلیون نفر را دارد و هم بهترین مسیر برای صادرات به کشور عراق و دیگر بازارهای جهانی به واسطه مجاورت با دو استان حلبچه و دیالی و اداره مستقل گرمیان است.
برخورداری از منابع آب و خاک غنی، تنوع آب و هوایی، معادن و از همه مهم تر ظرفیت ویژه گردشگری باستانی، طبیعی، مذهبی و درمانی، استان کرمانشاه را به یکی از بهترین مناطق کشور برای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری کرمانشاه ۲۰ سال است که ثابت مانده و هیچ تغییری در این فهرست ایجاد نشده است.
آزاد راه همدان- کرمانشاه ، پالایشگاه آناهیتا، فرآوری قیر طبیعی(بیتومین)، گلخانه‌های بزرگ، گاوداري و دامپروری‌های صنعتی، کشتارگاه صنعتی، دهکده المپیک، نمایشگاه بین‌المللی، شهربازی، هتل ۵ ستاره، تله‌کابین، ترمینال مسافربری، میدان میوه، تره بار و خشکبار، شهرک مشاغل، مجتمع تفریحی پارک شیرین، بیمارستان ۵۴۰ تخت خوابی، سیتی‌ سنتر و… تنها تعدای از فرصت‌های سرمایه‌گذاری است که سال‌هاست در لیست خواسته مردم و رویای دست نیافتنی استانداران قرار دارد. پروژه های بزرگی که طی دو دهه گذشته مورد توجه استانداران بوده اما توانی برای جذب سرمایه‌گذار نداشته‌اند. چرا نباید یکی از این مدیران ارشد به این فکر کند که چرا این فرصت ها به ثروت تبدیل نشده است؟!
اولین اولویت مدیران باید آسیب شناسی این حوزه باشد، تا پی‌ببرند که چرا طی ۲۰ سال گذشته برای این فرصت‌هایی که همواره اولوبت و مورد توجه همه استانداران بوده‌اند سرمایه گذاری پیدا نشده است وتوانشان برای جذب سرمایه‌گذار کفای نبوده است؟
این حق مردم کرمانشاه نیست! که با وجود تمام ظرفیت‌ها و پتانسیل‌هایی که در اختیار دارند در قعر تمام جداول اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و معیشتی باشند.