چرا بايد سواد رسانه اي بياموزيم؟

رسانه يکي از اجزاي اصلي دنياي امروز شده که راه فراري از آن براي بشر باقي نمانده است . از بي سواد ترين افراد جامعه تا با سواد ترين آنها چه از لحاظ مدرک تحصيلي و چه از لحاظ شخصيتي در دنياي امروز حتما با تعدادي از رسانه ها سرو کار دارند .
از رسانه هاي موجود عصر امروز با تنوع بالايي که دارند همه بهره مي_برند و هر کسي از يکي از کارويژه هاي اين رسانه ها استفاده خاصي مي کند. مشکلي که جوامع امروز و حتي ايران ما بيشتر با آن دست به گريبان است از تنوع رسانه اي و تهديدات فرامرزي آن نيست بلکه از عدم شناخت درست رسانه و کارکرد هر يک از اين رسانه ها است .
البته اين عدم شناخت رسانه‌اي سابقه_اي ديرينه در کشور ما دارد و همواره به جاي اينکه استفاده بهينه_اي از رسانه هاي روز بکنيم به فکر منع آنها بوده و ظرف را شکسته ايم. به جاي اينکه ضمن شناسايي نقاط ضعف و قوت رسانه فکر محتوايي در خور براي ظرف باشيم خود ظرف را منع کرده ايم و زماني به فکر استفاده از آن مي_رسيم که آن رسانه ديگر جايگاهي در ميان رسانه هاي جديد ندارد .
اگر بتوانيم با آگاهي بخشي و شناخت کارويژه هاي هر رسانه‌اي آنرا به درستي و به جا استفاده کنيم نه تنها آسيب و چالش نمي شود بلکه يک وسيله اي براي رسيدن به اهداف انساني وبشر دوستانه مي شود.
سواد رسانه اي را فرايندي تعريف مي_کنند که از دريافت پيام تا پذيرش و ذخيره سازي در ذهن را در بر مي‌گيرد. هر دريافتي از جهان پيرامون ما به باور و دانشي که داريم وابسته است.
سواد رسانه اي مهم است چون بايد بدانيم با چه رسانه اي چه کارهايي مي توانند انجام بدهند .بايد منبر، تريبون، عکس،فيلم ، کتاب ، روزنامه ، تئاتر ، راديو ، تلويزيون ،ماهواره و اينترنت را با تمام نرم افزارها و اپليکيشن هايش بشناسيم و به بچه هايمان ياد بدهيم که هرکدام از اينها چه کار انجام مي دهند.
سواد رسانه‌اي به عنوان يک فيلتر ذهني عمل مي کند و به ما کمک مي_کند که چه مطالبي ، تصوير و پيامهايي را بپذيريم و چه پيامهايي را رد کنيم .
هر چند خيلي دير ولي بالاخره يک کتاب درسي با عنوان »تفکر رسانه‌اي«به کتاب‌هاي درسي دانش آموزان دبيرستاني اضافه شد.
اين مقدمه اي بود براي لزوم شناخت سواد رسانه اي و نياز به نهضتي براي آموختن آن .
هفته نامه ميلکان سعي دارد که در اين ستون شما را با انواع رسانه ، کارکردهاي آن مزايا و معايب آن آشنا کند .
بنابراين اگر سواد رسانه‌اي را به معناي استفاده درست از تکنولوژي و فناوري‌هاي جديد بدانيم، بي‌شک آموزش و لزوم برنامه‌ريزي در اين حوزه ضرورت دو چندان مي‌يابد. در گذشته نه چندان دور، تنوع اطلاعات و سهولت دسترسي به اين اندازه نبود و سيستم آموزش به صورت کنترل شده‌تر و با شتاب بسيار کمتر در حال حرکت بود.