پاي لنگ خدمات شهري براي معلولين

سوم دسامبر برابر با سيزده آذر ماه روز جهاني معلولين نامگذاري شده است.
اين روز جهاني و هفته ايراني فرصتي است براي تأمل در رفتار و انديشه هايمان در مورد افرادي که بنا به هر دليلي در بر آورده کردن يک يا چند نياز خود مشکل دارند و ما آنها را معلول مي ناميم .
علي رغم وجود قانون حمايت از معلولين در ايران که يکي از بند هاي آن موضوع مناسب‏سازي معابر شهري است متاسفانه اين موضوع در کرمانشاه مغفول مانده است.
باوجود گذشت دوازده سال از تصويب قانون جامع حمايت از حقوق معلولين که در ماده۲ اين قانون موضوع مناسب‏‏سازي را با اهميت زيادي مورد تاکيد قرارداده و ارگان‏ها و سازمان‏هاي دولتي و شهرداري‏ها را موظف به مناسب‏سازي ساختمان‏هاي اداري، عمومي و معابر شهري نموده که افراد داراي معلوليت قادر باشند همانند ديگر اقشار جامعه در اين اماکن و معابر تردد نمايند مي بينيم که اين امر آنطور که شايسته و بايسته است در شهر کرمانشاه اتفاق نيفتاده است.
يکي از وظايف مديران شهري فراهم سازي شرايط لازم براي رفع نياز‏هاي گروه‏هاي خاص در جامعه به نحوي است که تفاوتي با ديگر آثار و گروه هاي اجتماعي نداشته باشند. زنان، کودکان، سالمندان و معلولين از جمله گروه‏هاي خاص در جامعه هستند.
امکان استفاده عادلانه از فضا بايد براي همه ميسر باشد. شايد از لحاظ جمعيتي معلولين از اقشار اقليتي در جامعه محسوب شوند اما در کرمانشاه به خاطر بروز جنگ و شرايط هشت سال دفاع مقدس اين شرايط متفاوت است و بخش بزرگي از جامعه معلول کشور را جانبازان تشکيل مي‏دهند.
نگاهي به شهري که در آن زندگي مي‌کنيم بيندازيد و براي لحظاتي خودتان را جاي يک معلول جسمي حرکتي، بگذاريد که نمي خواهد گوشه اي بنشيند و زانوي غم اگر داشته باشد بغل گيرد، او مي خواهد مثل همه ما چرخي در اين شهر بزند، کدام پياده رو مناسب سازي شده است؟ کدام پل عابر پياده ما مجهز به آسانسور است ؟ کدام مرکز خريد ما امکان حضور معلولين جسمي و حرکتي در طبقات فوقاني را براي معلولين فراهم کرده است ؟ کدام پارک و محل تفريحي مي تواند پذيراي معلولي باشد؟ و؟ و؟ و؟ ….
در برخي ادارات و فضاهاي شهري رمپ هايي براي ورودي ساختمان طراحي شده است اما شيب اکثر اين رمپ‌ها استاندارد نيست چون در کنوانسيون دفاع از حقوق معلولين شيب ۳ درصد در نظر گرفته شده است اما فکر نمي کنم هيچ يک از اين رمپها کمتر از ۲۰درصد شيب داشته باشند .
البته فضاي شهر آنقدر نا مناسب شده که شرايط افراد سالم هم تفاوت چنداني با معلولين ندارد .
اين مباحث تنها مربوط به معلولين جسمي حرکتي بود که بيش از ۳۰ درصد معلولين استان را شامل مي شوند ، معلولين ذهني، رواني، نابينا و .. هرکدام مشکلاتي دارند که به مراتب حاد تراز وضعيت اين عزيزان است.
مشکلات حمل و نقل و تردد اين افراد با اتوبوس و تاکسي نکته اي است که هيچ گاه در کرمانشاه به آن توجه نشده است.
گويا شهرداري، بهزيستي و ديگر ارگانها تصميم گفته اند اقدام به مناسب سازي نقاطي از شهر براي معلولين کنند اميدواريم اين شعار تنها در حد گذر از هفته معلولين نباشد و شاهد باشيم اين بار بر دستور اقدام‌ها مهر عمل نيز زده شود .
به اميد روزي که فضاي شهري براي همه ما قابل تحمل و تردد باشد.