عبدالله مرادی -گروه رسانه ای میلکان
پس از کنکور نوبت چالش رفتن و نرفتن دانش‌آموزان به مدرسه رسیده است.
شیوع کرونا ،آموزش آنلاین را به عنوان حلقه مفقوده آموزش در ایران به صورت اجباری مورد توجه و استفاده قرار داد.
با آغاز سال تحصیلی جدید بازهم استرس و چالش تحصیل با شرایط کرونایی بر جامعه حاکم شده است. زیرساخت‌های آموزش آنلاین با مشکلاتی مواجه بود که امیدواریم در تعطیلات تابستانی این مشکل مرتفع شده باشد و به شکلی سهل‌تر و با دستی پرتر به استقبال سال تحصیلی جدید آنلاین برویم.
آنچنان که از دستورالعمل ها و ابلاغ های آموزش و پرورش می توان برداشت کرد اجباری بودن حضور دانش آموزان حتی اگر شده به صورت زوج و فرد است.
مطمئناً با توجه به آمار بالای دانش آموزان در کلاس‌های درس به ویژه در مناطق کمتر برخوردار نمی‌شود به این شیوه نیز فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل ها را رعایت کرد.
دانش آموزان مقطع ابتدایی با شیطنت و بازیگوشی و دانش آموزان مقاطع بالاتر نیز با غرور و اعتماد به نفس کاذبی که دارند نمی‌توانند پایبند به این مسائل باشند.
آموزش آنلاین هزینه های مضاعفی را به خانواده ها تحمیل کرد و برخی از خانواده‌ها برای تامین آن مشکل دارند. هزینه خرید گوشی هوشمند و حجم‌های اینترنت در شرایطی که کرونا اقتصاد بخشی از خانواده ها را تحت الشعاع قرار داده است.
برخی دانش‌آموزان نیز با توجه به سطح سواد پدر و مادر و زمانی که باید برای آموزش صرف شود، نمی‌توانند از آموزش آنلاین به صورت کامل بهره‌ببرند.
با توجه به شرایط موجود یک راهکار نسبتاً عملی باقی می ماند؛ خانواده هایی که با آموزش آنلاین فرزندانشان مشکل ندارند به همان شیوه کار را ادامه بدهند و از فرستادن فرزندانشان به مدرسه خودداری کنند تا دانش‌آموزانی که به هر دلیلی باید سر کلاس های حضوری بروند از فضای بیشتری برخوردار باشند.
آموزش و پرورش نیز شرایط و بستر اموزش انلاین را تقویت کند و حضور دانش آموزان را اجباری نکند.
پس از کنکور نوبت چالش رفتن و نرفتن دانش‌آموزان به مدرسه رسیده است.
شیوع کرونا ،آموزش آنلاین را به عنوان حلقه مفقوده آموزش در ایران به صورت اجباری مورد توجه و استفاده قرار داد.
با آغاز سال تحصیلی جدید بازهم استرس و چالش تحصیل با شرایط کرونایی بر جامعه حاکم شده است. زیرساخت‌های آموزش آنلاین با مشکلاتی مواجه بود که امیدواریم در تعطیلات تابستانی این مشکل مرتفع شده باشد و به شکلی سهل‌تر و با دستی پرتر به استقبال سال تحصیلی جدید آنلاین برویم.
آنچنان که از دستورالعمل ها و ابلاغ های آموزش و پرورش می توان برداشت کرد اجباری بودن حضور دانش آموزان حتی اگر شده به صورت زوج و فرد است.
مطمئناً با توجه به آمار بالای دانش آموزان در کلاس‌های درس به ویژه در مناطق کمتر برخوردار نمی‌شود به این شیوه نیز فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل ها را رعایت کرد.
دانش آموزان مقطع ابتدایی با شیطنت و بازیگوشی و دانش آموزان مقاطع بالاتر نیز با غرور و اعتماد به نفس کاذبی که دارند نمی‌توانند پایبند به این مسائل باشند.
آموزش آنلاین هزینه های مضاعفی را به خانواده ها تحمیل کرد و برخی از خانواده‌ها برای تامین آن مشکل دارند. هزینه خرید گوشی هوشمند و حجم‌های اینترنت در شرایطی که کرونا اقتصاد بخشی از خانواده ها را تحت الشعاع قرار داده است.
برخی دانش‌آموزان نیز با توجه به سطح سواد پدر و مادر و زمانی که باید برای آموزش صرف شود، نمی‌توانند از آموزش آنلاین به صورت کامل بهره‌ببرند.
با توجه به شرایط موجود یک راهکار نسبتاً عملی باقی می ماند؛ خانواده هایی که با آموزش آنلاین فرزندانشان مشکل ندارند به همان شیوه کار را ادامه بدهند و از فرستادن فرزندانشان به مدرسه خودداری کنند تا دانش‌آموزانی که به هر دلیلی باید سر کلاس های حضوری بروند از فضای بیشتری برخوردار باشند.
آموزش و پرورش نیز شرایط و بستر اموزش انلاین را تقویت کند و حضور دانش آموزان را اجباری نکند.
