️مجله اقتصادی کانی: تاچند سال پیش کمتر کسی باور داشت که سفر و جابجایی به صنعتی بزرگ و پولساز در سراسر دنیا تبدیل گشته و سرنوشت بسیاری از ملت ها را به یکباره تغییر میدهد، اما اکنون این واقعیت اتفاق افتاده است. اکنون مفهوم سفر و تفریح، شکل سازمان یافته تری پیدا کرده و در قالب “صنعت گردشگری” شکلی تازه ای به خود گرفته است.
▫️این “صنعت نو ظهور” به حدی جذاب و پر درآمد به نظر می رسد که دولتها را بر آن داشته تا برنامه هایی جدیدی را تدوین کرده و به سرعت وارد این “دنیای تازه” شوند.
▫️توریسم اکنون به جزیی جدایی ناپذیر از اقتصاد کشورها بدل گشته و همه دولتمردان سعی دارند تا با استفاده از ثروت های طبیعی و فرهنگی خود، افراد بیشتری را به درون مرزهای خود کشانده و با ارائه خدمات مناسب وبعضا خلاقانه، درآمد بیشتری را نصیب خود کنند.
▫️به همین دلیل در سال ۱۹۷۰ سازمانی به عنوان “سازمان جهانی توریسم ” (WTO )تاسیس شد و این سازمان از آن زمان تا کنون تلاش دارد تا برنامه هایی را برای بهبود وضعیت “صنعت توریسم ” در سراسر دنیا سازماندهی کند. حدود ۴۰ سال است که این سازمان روز بیست و هفتم سپتامبر را با عنوان “روز جهانی گردشگری” نامگذاری کرده و کشورها را بر آن داشته که برنامه هایی را در این روز اجرا کنند و با ارائه ی دغدغه ها و پیشنهادات کاربردی، پیشرفت روز افزون را برای این صنعت به ارمغان بیاورند.
▫️در ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۹ در نشستی در کشور اسپانیا این روز به عنوان “روز جهانی گردشگری” یا به اختصار “WTD” انتخاب گردید.از سال ۱۹۸۰، روز ۲۷ سپتامبرِ هر ساله در سراسر دنیا جشن گرفته میشود.
▫️ هدف از انجام برنامه های مختلف در این روز، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن تاثیرات گردشگری بر “سلامت عمومی” و “سلامت محیط زیست” و نیز بر “ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی” در جهان می باشد.
▫️هر سال یک کشور به عنوان محل برگزاری نشست “سازمان جهانی گردشگری” انتخاب می شود و میزبانی را بر عهده می گیرد. هر ساله نیز شعاری برای این روز توسط “مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری”، اعلام می گردد. در زیر به میزبانان و شعار های ۱۰ سال گذشته اشاره میشود:
۲۰۰۸:توریسم ،پاسخ دهنده به تغییرات اقلیمی (هندوستان)
۲۰۰۹:توریسم : احترام به تنوع (آفریقا )
۲۰۱۰: توریسم و تنوع زیستی (چین)
۲۰۱۱: توریسم پیوند دهنده فرهنگ ها (مصر)
۲۰۱۲: توریسم و پایداری انرژی(پرو)
۲۰۱۳:توریسم و آب: حفاظت از آینده مشترک (مالدیو)
۲۰۱۴:توریسم و توسعه جامعه(مکزیک)
۲۰۱۵: میلیون ها توریست،میلیون ها فرصت (بورکینافاسو )
۲۰۱۶: “گردشگری برای همه”(تایلند)
۲۰۱۷ :”گردشگری پایدار ابزاری برای توسعه پایدار” (قطر)
۲۰۱۸ :”گردشگری و تحول دیجیتالی”(مجارستان)
▫️ایده “گردشگری پایدار” از مفهوم وسیع تر “توسعه پایدار” اقتباس شده و انعکاسی از نگرانی فزاینده از آلودگی و تخریب محیط زیست می باشد. چون این صنعت از منابع طبیعی، فرهنگی و انسانی استفاده میکند ، لازم است تا از آن به عنوان بخشی از تلاش جهانی برای دست یابی به “توسعه پایدار” استفاده کرد.
▫️”سازمان جهانی جهانگردی” در سال ۲۰۰۴ ، اصول بنیادی” گردشگری پایدار” را معرفی کرد که جوانب اقتصادی، محیط زیستی،اجتماعی و فرهنگی گردشگری را دربر می گرفت.
▫️بنابراین گردشگری میتواند به هر سه بعد توسعه پایدار(اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی) کمک کرده و کیفیت زندگی مردم را نیز بهبود ببخشد. در صورت توجه به “اصول گردشگری پایدار”، کشورها میتوانند حفاظت بهتری از محیط زیست داشته باشند، تنوع فرهنگی خود را حفظ نموده و موجب تقویت صلح در جهان شوند.
▫️یادمان باشد که جاذبه ها طبیعی، تاریخی و فرهنگی، میراث قومی ، ملی و حتی جهانی بوده و نسل های آتی نیز حق بهره بردن و بازدید از آنها را دارند. هیچ کس مجاز نیست تا به آنها آسیب برساند یا آنها را تخریب نماید. وظیفه همه شهروندان است تا از آنها به بهترین شکل ممکن حفاظت کنند.
گردآوری و ویرایش :دکتر برهان ولدبیگی
۵ مهر ۱۳۹۷
#کانی_حامی_توسعه_پایدار
