جوابیه جمعیت امام (ع)کرمانشاه در پاسخ به بهزیستی مبنی بر بی توجهی به مرگ آرمین

سازمان بهزیستی کرمانشاه در پاسخ به گزارش جمعیت امام علی(ع) راجع به فوت آرمین، پاسخی در خبرگزاری ها منتشر نموده است که با عنایت به لزوم کالبدشکافی ریشه مشکلات، در ادامه پاسخ جمعیت امام علی(ع) به این مطلب را ارائه خواهیم نمود بلکه مسائلی که تاکنون چندین بار باعث اتفاقات دردناکی چون مرگ آرمین، حسین و… شده است در محضر مطالبه عمومی و سایر نهادهای مرتبط تحلیل و عوامل این حوادث دردناک شناسایی و برطرف گردد.
۱٫جمعیت امام علی(ع) به واسطه حضور مستمر در محله های حاشیه با کودکان در معرض آسیب بسیاری مواجه می شود که با توجه به ناتوانی عملی سازمانهای مرتبط دولتی مانند بهزیستی در حل برخی از مشکلات ارجاع شده(درعین حل مشکلات برخی دیگر از افراد معرفی شده)، اغلب مشکلات عادی شناسایی شده را با توجه به پتانسیلهای داخلی خود حل می کند و بارها به مسئولین بهزیستی گفته است که اگر موردی توسط جمعیت به این سازمان معرفی می شود به علت عدم توان جمعیت در حل این مسئله خاص(به جهت نداشتن مرکز نگهداری کودکان یا پشتوانه های قانونی)، و حاد بودن مورد معرفی شده می باشد و اصولا هیچ وقت جمعیت یک مشکل غیراورژانسی را با توجه به شناختی که از محدودیت های سازمانهای دولتی چون بهزیستی دارد به این سازمانها معرفی نمی کند ، بنابراین انتظار منطقی و به جای ما این است که این سازمان درک صحیحی از میزان دقت و اهمیت گزارش های مددکاری جمعیت داشته باشد و هشدارهای ما در رابطه با حاد بودن وضعیت افراد گزارش شده را درک نماید، ضمن اینکه اورژانس اجتماعی اصولا نباید نیازی به گزارش رسمی یک سازمان مردمی داشته باشد، بلکه در برابر هر گزارش مردمی عادی مبنی بر کودک آزاری و… وظیفه ذاتی دارد، و وقتی طبق پاسخ بهزیستی، این خانواده از قبل نزد این سازمان پرونده داشته اند و مددکاران ارجمند آن در جریان وضعیت بحرانی خانواده بوده اند بنابراین نوع اقدام جمعیت امام علی(ع) تفاوتی در میزان مسئولیت بهزیستی در برابر وضعیت کودکان خانواده نباید داشته باشد.
۲٫همانطور که در گزارش جمعیت به دقت آمده است، علت مرگ آرمین به نقل از خانواده اش خوردن یک ورق قرص متادون اعلام شده است،اما همانگونه که در گزارش دوم جمعیت آمده است با توجه به احتمال بالای سوء استفاده از کودکان در محله های حاشیه، لزوم پیگیری مقامات قضایی و پزشکی قانونی در این پرونده کاملا احساس می شود و پیگیری این موضوع جهت شفاف شدن علت فوت به معاونت محترم اجتماعی استانداری نیز گزارش شده است که این مسئله در حال طی مراحل قانونی می باشد.
۳٫متاسفانه آنچه در پاسخ بهزیستی تلویحا گفته شده است اشاره به یک تفاهم یا تقسیم کار ما بین بهزیستی و علوم پزشکی مبنی بر پذیرش کودکان درگیراعتیاد توسط علوم پزشکی پیش از پذیرش توسط بهزیستی دارد که خود یکی از معضلات کودکان شده، کودکان درگیراعتیاد معرفی شده به بهزیستی، به سختی و چالش به بهانه احتمال اعتیاد توسط اورژانس پذیرش نمی شوند که باید گفت حال که این تقسیم کار بین بهزیستی و علوم پزشکی صورت گرفته است آیا بهتر نیست این سازمان کودکان شناسایی شده را به علوم پزشکی تحویل و پس از حل مشکل از آنها تحویل بگیرد تا آنکه با این استدلال کودکان درگیر اعتیاد را به حال خود رها کند؟ ضمن آنکه در گزارش جمعیت راجع به اعتیاد شخص این کودک(آرمین) مطلبی نیامده است واشاره جمعیت راجع به برادربزرگتر و نوجوان خانواده که اکنون در کانون اصلاح و تربیت است می باشد، و خوردن قرص متادون توسط آرمین(که در اعلام علت توسط بیمارستان به خانواده نیز گفته شده است) ممکن است طبق گزارش اولیه خانواده به علت اقدام به خودکشی(و نه مصرف) بوده باشد چرا که مصرف در این حد برای یک کودک شاداب و پرانرژی نمی تواند مصرف عادی به دلیل اعتیاد بوده باشد. ضمنا گزارش دقیق وضعیت این کودکان در اختیار مددکاران و مسئولین اورژانس قرار داشته است و اگر بایستی این کودک به علوم پزشکی معرفی می شد، این کار نیز باید توسط اورژانس صورت می گرفت. و باز باید سوال کرد که آیا تقسیم کار بین بهزیستی و علوم پزشکی سلب کننده مسئولیت کشوری اورژانس اجتماعی و خط ۱۲۳ برای دریافت گزارش موارد نیازمندمداخله ای که ممکن است معتاد باشند و پیگیری آنها می باشد؟
۴٫در رابطه با کار کودکان نیز قطعا در بازدیدهای مددکاران بهزیستی از این خانواده این مسئله باید رصد و ثبت شده باشد و بدیهی است هر گونه ارجاع به مراکز حمایت از کودکان کار تحت نظر بهزیستی می توانست در صورت کارایی این موسسات گره گشای بخشی از مشکلات این خانواده و مانع از حضور در مشاغل دشواری چون جمع آوری ضایعات که در ادامه متن پاسخ بهزیستی آمده است می شد، ضمن آنکه باید پرسید آیا عدم وجود اسم این کودک در لیست کودکان کار بهزیستی با اطلاع این سازمان از جمع آوری ضایعات توسط کودکان با همراهی پدرشان که در بند ۶ آمده است تناسب دارد؟!
۵-دررابطه با اشاره به قومیت این خانواده در متن جمعیت نیز باید گفت که این جملات که – این خانواده کولی هستند و خودتان نسبت به فرهنگ خاص آنها آگاهید -جملات، استدلال و پاسخ مددکاران و مسئولین اورژانس اجتماعی به درخواست و اصرار مددکاران جمعیت برای جداکردن کودکان از این خانواده و برای عدم پذیرش آنها بوده است، در حالی که ما یقین داریم مسئولین گرانقدر بهزیستی به پروتکل های انسانی و نگاه فراقومیتی مرتبط با حمایت از افراد آسیب دیده آگاهی کامل و کافی دارند و اصولا اصرار ما برای کاهش خطاهای اینچنینی در هرسطحی از این سازمان است.
ضمنا با تشکر از حمایت هایی که بهزیستی اعلام کرده از این خانواده داشته است، تا این ساعت تلاش خانواده برای آزادسازی مدارک ضمانت گذاشته در بیمارستان شامل شناسنامه آرمین (که در بیمارستان گم شده است) و مدارک مادر مرحوم کودکان و کارت موتورسیکلت گرو گذاشته در بیمارستان به علت بدهی موفقیت آمیزنبوده است که احتمالا به علت ناهماهنگی بین بیمارستان و بهزیستی باشد.
۶٫آنچه که در این حادثه مهم است نه این حمایت های احتمالی، که عدم توجه مسئولین اورژانس به شرایط حاد محیط زندگی این کودکان است که منتهی به حادثه شده است. موضوع مهمی که می تواند به علت تشخیص غلط مددکاری، غفلت، و یا دشوار بودن جداکردن کودکان از خانواده باشد که به هر علت عدم اقدام به موقع که منتهی به حادثه تلخ اینچنینی شده است جای تامل و بازنگری در فرایند های کاری سازمان های دولتی مرتبط با سرنوشت کودکان در معرض آسیب دارد.دشوار بودن جدا کردن کودکان از خانواده های آسیب دیده ای که در آن از کودکان برای کسب درآمد( من جمله کار کودک، تکدی گری، استفاده از کودکان برای خرید و فروش مواد مخدر و…. که در نمونه های دیگر شاهد آن بوده ایم ) کاملا طبیعی است و دلیل قانع کننده ای برای عدم مداخله موثر سازمانهای مرتبط نمی باشد.
۷٫جمعیت امام علی(ع) کرمانشاه به برخورد محترمانه و همکاری مسئولین این لحظه سازمان بهزیستی با جمعیت اذعان دارد اما باید تاسف خورد که توافق نامه ها و تعاملات رسمی از طریق نامه نگاری جهت گزارش وضعیت حاد کودکان و همچنین تعامل در سطح کارشناسی مددکاران جمعیت با مددکاران و مسئولین اورژانس اجتماعی در بسیاری از موارد حاد منتهی به نتیجه مطلوب نشده است که از دل همین موارد است که حوادث اینچنینی به وجود می آید. کما اینکه همین لحظه چند مورد دیگر چه از طریق مکاتبه و چه از طریق تماس و گزارش حضوری و تلفنی بر روی میزکار مشترک جمعیت و بهزیستی وجود دارد که پیگیری طولانی مدت جمعیت تاکنون به نتیجه نرسیده است.
هرگونه تعامل، توافق و جلسات دوستانه یا رسمی جمعیت با سازمان بهزیستی تنها و تنها به یک دلیل و آن هم اثربخشی در سرنوشت کودکان در معرض آسیب می باشد که اگر این هدف مهم در عمل تامین نشود همه آن همکاری ها و توافقات هیچ ارزشی ندارند.ضعف در توجه به گزارش های جمعیت که نه از طریق مکاتبه رسمی و نه از طریق تعامل در سطح کارشناسی جواب مطلوب نداده است را مسئولین دلسوز و گرانقدر این سازمان که در نیت آنها و تلاش برای بهبود عملکردشان شکی نیست بایستی شناسایی و اصلاح نمایند و یقینا مسئولین محترم این سازمان که وظیفه بسیار خطیری بر دوش آنها قراردارد از ما انتظار ندارد در موضوعی چون مرگ دردناک یک کودک بر طبل دوستی و سوابق جلسات بکوبیم و جهت یافتن راه حلی برای عدم تکرار غفلت های اینچنینی که قبلا نیز رخ داده است و قرار بود از طریق این تعاملات حل شود تلاش نکنیم.
پیش از این در تمام جلسات گفته ایم که خط قرمز ما سلامت و امنیت کودکان در معرض آسیب که قانونا مسئولیت خطیر پناه دادن به آنها در کشور بر عهده بهزیستی است می باشد.یقینا پاسخ های ما چیزی از مسئولیت وجدانی نسبت به آسیب به کودکان بی پناه شهرمان نخواهد کاست.
به امیدآنکه با برخورد با عوامل قصور و یافتن راه حل های اساسی مانع از تکرار این مرگ دلخراش که اگر نخواهیم توجیهش کنیم خواهیم دید که عرش از تلخی آن به خود می لرزد شویم.